Unidade, unidade, unidade

Publicado em Vieiros

“Por qué construir e defender desde o poder autonómico e desde a Real Academia Galega un galego diverxente das variantes faladas por 200 millóns de persoas en catro continentes entanto que se celebra en Rosario a universalidade e a unidade dun castelán calificado como infinitamente diverso?. Que razóns linguísticas poden xustificar este diferente critério político?. Por qué no castelán sí e no galego non?”

Camilo Nogueira, “Infinita variedade”, em Vieiros, 29-11-2004

Precisamente: Por que no castelhano/espanhol sim, e no galego/português não? Por que não praticam todos os defensores e defensoras da unidade linguística galego-portuguesa o que defendem? Por que é tão distinto o galego do argentino, ou do neo-zelandês, ou do quebequense, ou do valenciano, ou de tantas outras variedades que compartilham uma norma culta com outras variedades da língua comum? Que tem de especial o galego? Que têm de especial os galegos para não poderem aprender e praticar a sua língua, a segunda língua da România?

“Por qué o castelán pode ser nacional e internacional e o galego non?” (Camilo Nogueira, “Infinita variedade”).

Precisamente: Que se interpõe, na Galiza, entre o desejo e a realidade da língua comum, entre a ideologia e a prática da língua comum, na sua ampla variedade? E por que isto se interpõe só para algumas pessoas? Por que um galego não pode ser simultaneamente nacional e internacional na sua língua galega, portuguesa, como um castelhano é simultaneamente nacional e internacional na sua língua castelhana, espanhola?

Por que o galego-português não pode desfrutar da “diversidade como virtude, sen necesidade de gramáticas diverxentes, nen siquer de ortografías diferenciadas”? (Camilo Nogueira, “Infinita variedade”).

Precisamente: Por que centenas de pessoas que defendemos a unidade da segunda língua da România já escrevemos como escrevemos, enquanto outras pessoas que dizem cousas muito semelhantes não?

Até quando, até onde, deveremos ocupar-nos em decifrar a contradição? Até quando, até onde, deveremos continuar sem o valioso apoio e exemplo de algumas pessoas para o projecto da língua comum para a Galiza? Até quando vamos manter sequestrado o projecto da unidade, enquanto a língua de España cresce casa adentro?